Архивы рубрик: Մայրենի

Բարև ձեզ, ես Դավիթ Տարախչյանն եմ, սովորում եմ Մխիթար Սեբաստացի կրթահամալիրի հինգերորդ դասարանում։ Այս կիսամյակում կարդացել եմ պատմվածքներ «Ոսկի քաղաքը»,«Քաջ նազարը» ,«Վաճառականի խիղճը» ,«Իմ ընկեր Նեսոն», Հովհ. Թումանյանի «Թմկաբերդի առումը» ։ Սովորել եմ բանաստեղծություններ՝ «Հայրենիքում»,«Ես իմ անուշ Հայաստանի»,«Ձոն հոկտեմբերիկի»։ Կատարել եմ քերականական աշխատանքներ՝ Մայրենի փետրվարի 14-18, Առաջադրանքների փաթեթ 31-04 փետրվարի, Մայրենի 7.03, Մայրենի 08.04, ԹՎԱԿԱՆПродолжить чтение «Հաշվետու պատում»

Իմ ընկերոջ անունը Գեղամ է։ Նա տասնմեկ տարեկան է։ Նա միջահասակ է, նիհար։ Աչքերը փոքր են։ Նա ճարպիկ է ու արագավազ։Մենք միասին պարապում էինք ֆուտբոլ նույն ակումբում։ Նա շատ լավ ընկեր է։

228․ Տրված բառակապակցություններից ամեն մեկի իմաստն արտահայտի՛ր մեկ բառով։ ի՞նչ է ցույց տալիս սուն ածանցը։ Երեք տասնյակ- երեսուն չորս տասնյակ- քառասուն հինգ տասնյակ- հիսուն վեց տասնյակ-վաթսուն յոթ տասնյակ- յոթանասուն ութ տասնյակ-ութսուն ինը տասնյակ- իննսուն

Դերանուններ 235.Ընդգծված բառը ո՞ւմ անվան փոխարեն է գրված։ -Հիմա ես սրա գլխին մի խաղ կխաղամ,-ասաց Տիգրանը։ Ես- Տիգրանը — Ես արդեն հոգնել եմ ու հենց առավոտյան տուն եմ գնալու,- ասաց Նվարդը։ Ես-Նվարդը -Դու ինչո՞վ ես զբաղված ,ի՞նչ ես անում այդտեղ,- հարցրեց մայրը տղային։ Դու-տղան -Առաջինը դու մտիր,-Ռուբենին առաջարկեց տղան։ Դու- Ռուբենը Վարորդը նոր միայն նկատեցПродолжить чтение «Մայրենի 08.04»

Ղազարոս Աղայանի և Հովհաննես Թումանյանի միջև ընդհանուր շատ բան կար: Նրանք երկուսն էլ գյուղից են դուրս եկել: Գյուղից փոխադրվում են քաղաք, սակայն մեկը փախչում է հոր տանից, մյուսը, ընդհակառակը, հոր միջոցով փոխադրվում է Ջալալօղլի և ապա՝ Թիֆլիս՝ ուսման ծարավը հագեցնելու համար: Ապա մեկը տպարանից, մյուսը կոնսիստորիայից շարունակում են իրենց սիրելի գրական գործը: Երկուսն էլ քաղաքիցПродолжить чтение «Հովհաննես Թումանյանը և Ղազարոս Աղայանը ընկերներ»

Լինում է, չի լինում՝ մի գյուղացի։ Այս գյուղացին մի օր վերցնում է իր մինուճար որդուն և տանում քաղաք՝ մի վաճառականի, մի սովդաքարի[1]մոտ աշակերտ տալու։ Երկար ման գալուց հետո մտնում է մի հարուստ վաճառականի խանութ և ասում. ― Պարո՛ն վաճառական, իմ որդուս աշակերտ չե՞ք վերցնի։ ― Կվերցնեմ,― պատասխանում է վաճառականը։ ― Քանի՞ տարով կվերցնեք։ ― Տասը տարով։Продолжить чтение «Վաճառականի խիղճը»

Հովհաննես Թումանյան Մայրը Մի գարնան իրիկուն դռանը նստած զրույց էինք անում, երբ այս դեպքը (պատահել)։ Էս դեպքից հետո ես չեմ մոռանում էն գարնան իրիկունը: Ծիծեռնակը բույն էր շինել մեր սրահի օճորքում։ Ամեն տարի աշնանը գնում էր, գարնանը ետ գալի, ու նրա բունը միշտ կպած էր մեր սրահի օճորքին։ Ե՛վ գարունն էր բացվում, և՛ մեր սրտերն էին բացվում, հենցПродолжить чтение «Տեքստային աշխատանք 18.03»

Հարցերին պատասխանի´ր և պատասխաններն այնպես գրի’ր, որ տեքստի համառոտ փոխադրություն ստանաս: Մի հավի համար երկու կին կռվում են: Մեկն ասում է` հավն իմն է, մյուսն էլ թե` իմն է: Հավը վերցնում են ու գնում դատարան: Դատավորը հագնում է իր կապույտ մահուդից զգեստն ու դնում գլխարկը, ձեռքն է առնում գավազանը, նստում եբենոսյա աթոռին ու կանչում գանգատվողներին:Продолжить чтение «Տեքստային աշխատանք 16.03»

 Լինում է, չի լինում ̀ մի  կամակոր  թագավոր  է  լինում: Մի  օր  նա  կանչում է  իր  երկրի  բոլոր   դեր□ակներին  և  հրամայում, թե  ինձ  համար  մի  այնպիսի  վերմակ  կարեք, որ  հասակիս  համեմատ  լինի ̀ ոչ  երկար, ոչ  կարճ: Ոչ մի դերձակ  չի  կարողանում  թագավորի  հրամանը  կատարել, բոլորի  գլուխներն  էլ  կտրել  է  տալիս:    Օրերից  մի  օր  թագավորի  մոտ Продолжить чтение «Տեքստային աշխատանք Կամակոր թագավորը»